بهترین آثار داستانی ۲۰۲۰ به انتخاب تایم

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد به نقل از خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) و به نقل از تایم، رمان خواندن در سال ۲۰۲۰ راهی برای مقاومت و جلوگیری از توجه به فجایعی بود که در اطرافمان رخ داد. بهترین آثار داستانی سال هم مسیری برای درک بهتر و همچنین گریزی بامعنا فراهم کردند. از قدم زدن در سالن‌های دوره تئودور در انگلیس در کتاب «آینه و چراغ» گرفته تا عمارت بزرگ در «انجیل کودکان» و داستان معمایی ژاپنی «جایی که خانم‌های وحشی هستند» به خوانندگان کمک کردند حواس خود را از موضوعات سخت جامعه چون پاندمیک دور کنند، راحت‌تر مقاومت کنند، و چالش‌هایی را به خواننده نشان دادند که سبب شد سختی‌های شخصی زندگی‌شان قابل‌تحمل‌تر به نظر بیاید.
 
بهترین آثار داستانی ۲۰۲۰ از نگاه مجله تایم به شرح زیر است:
 
«جایی که خانم‌های وحشی هستند» نوشته آئوکو ماتسودا
نویسنده ژاپنی از طریق حوادث ماورالطبیعه خوانندگان را راهنمایی می‌کند و با شخصیت‌هایی آشنایشان می‌کند که به نظر خواننده عادی جلوه می‌کنند. همین موضوع این مجموعه داستان را خاص می‌کند زیرا این داستان‌ها در واقع داستان‌های قدیمی مربوط به جِن و روح در ژاپن است که حالا برای مخاطبان معاصر بازنویسی شده است.
 
«شماس کینگ کونگ» نوشته جیمز مک‌براید
سپتامبر سال ۱۹۶۹ است که شماس یک کلیسا به به قاچاقچی مواد مخدری شلیک می‌کند و او را به قتل می‌رساند. همه از جمله خود شماس از این اتفاق شوکه شده و دلیل آن را نمی‌فهمند. در نهایت مک‌براید، برنده جایزه کتاب ملی آمریکا در صفحات آخر خواننده را با صحنه‌های عجیبی از گذشته روبه‌رو می‌کند و از راز داستان پرده برمی‌دارد.
 
«یک آتش‌سوزی» نوشته مگا مایومدار
وقتی جیوان، زنی مسلمان، که در اطراف کلکته زندگی می‌کند، شاهد حمله تروریستی می‌شود در فیسبوک کامنتی در انتقاد از دولت می‌نویسد که نسبت به این حمله تروریستی بی‌تفاوت رفتار کرده است. کامنتی که عواقبی برای جیوان دارد و به عنوان همکار تروریست‌ها دستگیر می‌شود.
 
«یک گرگ را کنار گوشم نگه می‌دارم» نوشته لورا وَن دِن بِرگ
یازده داستان کوتاه در این مجموعه شامل شخصیت‌های زنی است که در شرایط سخت و عجیب برای بقا تقلا می‌کنند. شخصیت‌های این داستان‌ها هر کدام به نحوی در زندگی شکست خورده‌اند و با هم روایتی به هم گره خورده را تشکیل می‌دهند.
 
«مرثیه‌های وطن» نوشته ایاد اختر
هر از چندگاهی با چنین داستانی روبه‌رو می‌شویم که بسیار هوشمندانه است. ایاد اخترِ برنده پولیتزر ما را با شخصیتی هم‌نام خود آشنا می‌کند که در دهه ۱۹۹۰ میلادی مهاجری پاکستانی در آمریکا است. پدر این شخصیت خیالی که دقیقا شرایط خود نویسنده را دارد پزشک و در حال درمان بیماری قلبی دونالد ترامپ است. «مرثیه‌های وطن» در میان نامزدهای مدال کارنگی در سال جاری هم بود.
 
«انجیل کودکان» نوشته لیدیا میلت
در یک تعطیلات چند خانواده در خانه‌ای تابستانی در کنار دریاچه زمان خوبی را سپری می‌کنند. والدین اهمیتی به امور فرزندانشان نمی‌دهند. وقتی طوفانی بزرگ از راه می‌رسد و فرزندان در شهر هستند والدین اهمیتی به این موضوع نمی‌دهند و ترجیح می‌دهند وقت خود را در خانه و به نوشیدن الکل سپری کنند. لیدیا میلت یک بار در میان نامزدهای پولیتزر هم قرار گرفته است.
 
«آینه و چراغ» نوشته هیلاری منتل
اولین کتاب از این مجموعه درباره آمدن توماس کرامول به قدرت و اعدام توماس مور است و در سال ۲۰۰۹ منتشر شد و جایزه بوکر را هم برای نویسنده به ارمغان آورد. در سال ۲۰۱۲ دومین کتاب از این مجموعه تحت عنوان «اجساد را بیاورید» منتشر شد و دوباره جایزه بوکر را به دست آورد. داستانی که چگونگی سقوط آن بولین، همسر دوم هنری هشتم را به تصویر می‌کشد. «آینه و چراغ» پس از اعدام آن بولین رخ می‌دهد که دشمنان توماس کرامول دور هم جمع می‌شوند. انتظار می‌رفت منتل با این کتاب برای سومین بار برنده بوکر شود اما حتی در فهرست نهایی نامزدهای بوکر هم قرار نگرفت.
 
«شاگی بِین» نوشته داگلاس استوارت
این کتاب جایزه معتبر بوکر را برای نویسنده به ارمغان آورد. استوارت در اولین رمانش قصه خانواده‌ای از گلاسکو را در دهه ۱۹۸۰ میلادی را روایت می‌کند. نویسنده داستان پسرکی به نام شاگی و مادرش را در طول چند سال نشان می‌دهد و تلاش می‌کند مفهوم هویت، اعتیاد، و رهایی را بار دیگر توصیف کند.
 
«نیمه ناپدیدشده» نوشته بریت بنت
زندگی دوقلوهای رنگین‌پوستی که در شانزده سالگی تصمیم می‌گیرند جامعه کوچک مردم سیاه‌پوست را ترک کنند و زندگی جدیدی برای خود بسازند. کمی بعد که با مشکلات جدیدی روبه‌رو می‌شوند یکی از دوقلوها به خانه می‌گردد و دیگری هویت جدیدی برای خود به عنوان یک رنگین‌پوست می‌سازد. با در نظر گرفتن موضوع هویت، که در حال حاضر مهم‌ترین مهم‌ترین موضوع در حوزه ادبیات است، می‌توان «نیمه ناپدیدشده» را کتاب سال ۲۰۲۰ دانست.